Μια ακόμα παράταση της προθεσμίας που έχουν οι εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας να ιδρύσουν ιχθυο-βιομηχανικές ζώνες (ΠΟΑΥ) ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή. Συγκεκριμένα, με τροπολογία που ψηφίστηκε στις 31.10.2024 στο πλαίσιο του Νόμου 5151/2024 (ΦΕΚ Α΄173, άρθρο 87), εγκρίθηκε η παράταση της σχετικής προθεσμίας για 1 ακόμη έτος, δηλαδή έως τις 4 Νοεμβρίου 2025. Επισημαίνεται ότι με το Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών, το οποίο θεσμοθετήθηκε με Κοινή Υπουργική Απόφαση στις 4.11.2011, είχε αρχικά καθοριστεί προθεσμία 5 ετών για την ίδρυση των ΠΟΑΥ και έκτοτε έχουν εγκριθεί από την Βουλή 5 διαδοχικές παρατάσεις με συνολική διάρκεια 9 ετών.

Θέλω να υπενθυμίσω ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ήμουν μάλλον ο μόνος σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο που παρακολουθούσε την υπόθεση και ενημέρωνε με Δελτία Τύπου (του Δήμου Πόρου) για την λήξη των προθεσμιών, τονίζοντας ότι οι ψηφοφορίες στην Βουλή αποτελούν τις μοναδικές «στιγμές» που ο χωροταξικός σχεδιασμός υπόκειται στον ουσιαστικό έλεγχο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, καθώς πρόκειται για τις μοναδικές θεσμικές ευκαιρίες που έχουν όποιοι βουλευτές διαφωνούν με την δημιουργία ΠΟΑΥ στην περιοχή τους για να διεκδικήσουν την εξαίρεσή τους ή ακόμα και να μπλοκάρουν την διαδικασία. Η «επαγρύπνησή» μου αυτή, μπορεί μεν να μην οδήγησε σε καταψήφιση των παρατάσεων, ωστόσο, στο πλαίσιο της ευρύτερης πολιτικής πίεσης που ασκήθηκε, συνέβαλε αναμφίβολα στην επίτευξη του στόχου της παρέλευσης κάθε νέας προθεσμίας χωρίς να ιδρυθεί η ΠΟΑΥ του Πόρου.

Δυστυχώς, μετά την αναγκαστική απόσυρσή μου (λόγω απώλειας της δημοκρατικής νομιμοποίησης που είχα) από τον συντονισμό των δράσεων σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο κατά του χωροταξικού σχεδιασμού των ΠΟΑΥ, κανείς δεν αντιλήφθηκε την χορήγηση της νέας παράτασης, κανείς δεν ενημέρωσε τους πολίτες για αυτήν και κανείς δεν αξιοποίησε την ευκαιρία για άσκηση πολιτικής πίεσης και εξασφάλιση της δημοσιότητας που απαιτείται για την εκ νέου επίτευξη του στόχου.

Αυτά, όχι για να ευλογήσω τα γένια μου, αλλά για να αναδείξω τον προσχηματικό χαρακτήρα και την αναποτελεσματικότητα που έχει ο «αγώνας» που γίνεται σήμερα για την αποτροπή ίδρυσης της ΠΟΑΥ του Πόρου.